Vroeg handelen = juridische zekerheid
PPWR-conforme monomateriaalbussen voldoen nu al aan de belangrijkste eisen. Een vroege omschakeling voorkomt latere redesigns en auditrisico’s.
Als fabrikant van primaire verpakkingsmaterialen van kunststof ziet H&K Müller het als zijn plicht om zijn klanten uitgebreid te informeren over de relevantie en gevolgen van de nieuwe Europese verpakkingsverordening (PPWR).
Wij beschouwen voorlichting en transparantie als een centraal onderdeel van ons bedrijfsbeleid en onze maatschappelijke verantwoordelijkheid: van het toelichten van wettelijke vereisten en randvoorwaarden, via het verstrekken van conformiteitsverklaringen, tot praktische ondersteuning bij de implementatie van de nieuwe verordening. Ons doel is om onze klanten zekerheid te bieden en hen te begeleiden bij het gebruik van verpakkingsoplossingen die niet alleen voldoen aan de wettelijke voorschriften, maar ook bijdragen aan een duurzame kringloopeconomie.
De PPWR stelt bindende voorschriften vast voor de gehele levenscyclus van verpakkingen – van het ontwerp en de etikettering tot de afvalverwerking. Het definieert recyclebaarheid als de compatibiliteit van verpakkingen met inzameling, sortering en grootschalige recycling.
„Voor de toepassing van deze verordening wordt onder recyclebaarheid verstaan: de compatibiliteit van verpakkingen met afvalbeheer en -behandeling door middel van ontwerp, op basis van gescheiden inzameling, sortering in afzonderlijke afvalstromen, recycling op grote schaal en het gebruik van gerecycleerde materialen ter vervanging van primaire grondstoffen.“
Volgens Art. 17 en 24 PPWR moet voor elke verpakking een conformiteitsbeoordelingsprocedure worden uitgevoerd. Deze omvat:
Volgens Art. 6 PPWR moeten verpakkingen zodanig worden ontworpen dat ze binnen bestaande inzamel- en sorteersystemen kunnen worden gerecycled. Vooral monomateriaalverpakkingen zijn hierbij in het voordeel.
Bovendien schrijft Art. 5 PPWR duidelijke grenswaarden voor schadelijke stoffen voor: zware metalen zoals lood, cadmium, kwik en zeswaardig chroom zijn streng beperkt. Voor materialen die met levensmiddelen in contact komen gelden vanaf 2026 gewijzigde grenswaarden, en vanaf 2030 geldt een verbod op PFAS.
Vanaf 12 augustus 2028 gelden uitgebreide etiketteringsverplichtingen (Art. 11–13 PPWR). Verpakkingen moeten voortaan informatie bevatten over:
Verplichte recyclaatpercentages zijn in de huidige versie van de PPWR volgens artikel 7 vanaf 2030 voorzien. De hoogte van deze percentages zal stapsgewijs worden verhoogd. De EU zal in 2028 beslissen over uitzonderingen voor kritische sectoren (voeding en farmacie) en of biogebaseerde kunststoffen hierin worden meegerekend.
Volgens Art. 9 en 17 PPWR moeten verpakkingen zo worden ontworpen dat hun gewicht en volume tot het strikt noodzakelijke minimum worden beperkt.
Verpakkingen mogen niet door dubbele wanden, valse bodems of onnodige lagen het waargenomen volume van het product vergroten (Artikel 9, lid 1 en 2).
Vanaf 2030 mag het aandeel lege ruimte in elke doos niet meer dan 50% bedragen.
Hoe u met PPWR-conforme oplossingen processen kunt vereenvoudigen, kosten kunt verlagen en uw duurzaamheidsprofiel kunt versterken – vooral met monomateriaal-kunststofbussen en zeefdrukmarkering.
Uniforme materiaalsystemen vereenvoudigen conformiteitsbeoordeling, bewijsvoering en recycling. Directe zeefdruk vervangt etiketten – geen extra lijm, geen drager, geen verstoring van de sortering.
PPWR-conforme monomateriaalbussen voldoen nu al aan de belangrijkste eisen. Een vroege omschakeling voorkomt latere redesigns en auditrisico’s.
Homogene materialen verminderen de bewijsvereisten. Geen complexe composietanalyzes, eenvoudig te documenteren samenstelling.
Directe zeefdruk brengt verplichte informatie duurzaam en recyclebaar aan – zonder lijm of drager. Dit verbetert de sorteerbaarheid en het Design-for-Recycling.
“Recyclebaar, etikettenvrij, monomateriaal” – duidelijke boodschappen versterken het vertrouwen in het merk en ondersteunen CSR-rapportages.
Monomateriaalopstellingen zijn PCR-ready. Quota kunnen geleidelijk worden gehaald zonder productieaanpassingen.
Minder componenten, minder leveranciers, minder controles. Op de lange termijn lagere licentie- en verwerkingskosten dankzij verbeterde recycleerbaarheid.
Op 12 februari 2025 is de nieuwe Europese recyclingverordening PPWR van kracht geworden.
Vanaf 12 augustus 2026: conformiteitsbeoordeling verplicht voor alle verpakkingen, documentatie van recyclebaarheid en vrijheid van schadelijke stoffen.
Vanaf 12 augustus 2028: uitgebreide etiketteringsverplichtingen (materiaal, recyclebaarheid, verwijderingsinstructies).
1. Ban on non-recyclable packaging 2. Mandatory recycled content quotas for non-critical areas (exceptions for food and pharmaceuticals are expected) 3. Limitation of empty space/ban on deceptive packaging 4. Ban on PFAS in food packaging
De afkorting PPWR staat voor “Packaging and Packaging Waste Regulation” (PPWR, EU 2025/40). Dit is de nieuwe Europese verpakkingsverordening die op 12 februari 2025 in werking is getreden. Deze is vanaf 12 augustus 2026, na een overgangsperiode, onmiddellijk en uniform van toepassing in alle EU-lidstaten. De PPWR vervangt de huidige verpakkingsrichtlijn 94/62/EG.
De huidige verpakkingsrichtlijn 94/62/EG moest door de afzonderlijke lidstaten in nationale wetgeving worden omgezet. Dit leidde, afhankelijk van de lidstaat, tot verschillende interpretaties van deze richtlijn. De PPWR is daarentegen een verordening en geldt rechtstreeks in alle EU-landen zonder nationale speelruimte.
De originele tekst van de PPWR-wet is hier te vinden op de officiële website van de Europese Unie!
Conformiteitsverklaring & technische specificatie (art. 17, 24)
Voor elke verpakking moet een conformiteitsbeoordelingsprocedure worden uitgevoerd en moet het resultaat daarvan worden gedocumenteerd in een technische productspecificatie en een conformiteitsverklaring. Daarin bevestigt de distributeur dat de verpakking voldoet aan onder andere de eisen inzake recyclebaarheid en grenswaarden voor schadelijke stoffen en, vanaf 2030, aan de voorschriften voor het gebruik van gerecycleerde materialen.
Recyclebaarheid en naleving van grenswaarden voor schadelijke stoffen (art. 5, 6)
Recyclebaarheid (art. 6):
Verpakkingen moeten zo zijn ontworpen dat gescheiden inzameling, sortering en grootschalige recycling mogelijk zijn. (Design-for-Recycling) Verpakkingen van één materiaal voldoen bijzonder goed aan deze eisen.
Grenswaarden voor schadelijke stoffen (art. 5):
De gebruikte materialen mogen de grenswaarden voor onder andere lood, cadmium, Cr(VI) en kwik niet overschrijden; voor materialen die in contact komen met levensmiddelen gelden bovendien PFAS-grenswaarden/verboden.
Voldoen aan de etiketteringsverplichtingen vanaf 2028 (art. 11-13)
Vanaf 12 augustus 2028 is uitgebreide consumenteninformatie verplicht, waaronder materiaalsamenstelling, recyclebaarheid en informatie over gescheiden inzameling; er worden EU-breed geharmoniseerde symbolen/pictogrammen ingevoerd.
Recyclagepercentages vanaf 2030 aantonen (art. 7)
Vanaf 2030 gelden minimumpercentages voor gerecycleerd materiaal voor bepaalde kunststofverpakkingen; details/definities (bijv. PCR/PIR) zijn nog niet definitief en zullen worden gepreciseerd in uitvoeringsbesluiten (verduidelijking verwacht voor 2028).
Leerruimte beperken tot max. 50 % (art. 9, 17)
Verpakkingen mogen geen onrealistisch volume suggereren; de verhouding tussen inhoud en leerruimte moet worden nageleefd (doorgaans: max. 50 % leerruimte). Doel: materiaalreductie en consumentenbescherming.
De PPWR definieert recyclebaarheid in artikel 3, nr. 38 als het ontwerpen van verpakkingen die gescheiden inzameling, sortering en grootschalige recycling mogelijk maken. Het doel hiervan is de vervanging van primaire grondstoffen door secundaire grondstoffen (recyclaat).
Vanaf 2028 moet op verpakkingen duidelijk worden vermeld wat de materiaalsamenstelling is, of de verpakking recyclebaar is en hoe deze moet worden afgevoerd. Er worden EU-breed bindende symbolen en pictogrammen ingevoerd.
Vanaf 2030 moeten plastic verpakkingen wettelijk vastgelegde minimumpercentages aan post-consumer-recyclaat (PCR) bevatten. De quota worden tot en met 2040 stapsgewijs verhoogd. In hoeverre dit van toepassing is op verpakkingen voor levensmiddelen en farmaceutische producten of verpakkingen die zijn vervaardigd uit biologische grondstoffen, zal in 2028 door het Europees Parlement worden bepaald.
Verpakkingen van één materiaal – zoals alle kunststofblikken van H&K Müller – zijn bijzonder voordelig in het kader van de PPWR, omdat ze eenvoudig uit bestaande afvalstromen kunnen worden gerecycled. Bovendien kunnen ze proportioneel worden gecombineerd met gerecyclede materialen (PCR/PIR) om te voldoen aan het vanaf 2030 verplichte percentage gerecyclede materialen.
Neem contact op met H&K Müller